Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Τοποθέτηση και ευθυγράμμιση των φορμών (1ο μέρος)

Ή... το τελευταίο (;) τεστ υπομονής

Κάθε μία φόρμα στηρίζεται σε δύο κολώνες από πεύκο πλανισμένες και ξεχονδρισμένες (για την ακρίβεια) που στερεώνονται με στριφώνια στα ξύλα της ναυπηγικής εσχάρας.

Για την ευθυγράμμιση των φορμών βοηθούν δύο χαρακτηριστικά επίπεδα του σκάφους: Η ίσαλος γραμμή και η κεντρική γραμμή. Ονομάζονται γραμμές, ενώ στην ουσία είναι επίπεδα.

Ίσαλος γραμμή ή ίσαλος (water line, WL) είναι το οριζόντιο επίπεδο που προκύπτει από την τομή του σκάφους με την επιφάνεια της θάλασσας, όταν το σκάφος είναι κανονικά φορτωμένο και ισορροπεί.

Κεντρική γραμμή (centre line, CL) είναι το κατακόρυφο επίπεδο συμμετρίας του σκάφους κατά το διάμηκες (από την πρύμη μέχρι την πλώρη) και στο μέσον ακριβώς.

Η μέθοδος της κατασκευής που ακολουθείται, επιβάλλει η γάστρα να χτιστεί ανεστραμμένη (με την καρίνα προς τα πάνω).


Μετά την οριζοντίωση της εσχάρας ακολουθεί το μαρκάρισμα των θέσεων των φορμών. Το ράμμα που τρέχει στο μέσον και κατά μήκος της εσχάρας βρίσκεται φυσικά πάνω στην κεντρική γραμμή και είναι απόλυτα απαραίτητο για την ευθυγράμμιση των φορμών. Οι φόρμες πρέπει να είναι κάθετες στην κεντρική γραμμή, και για το τράβηγμα των καθέτων επιστρατεύτηκε το παλιό τραπέζι για όλες τις δουλειές, λόγω του ορθογώνιου σχήματός του. Οι ενδιάμεσες αποστάσεις των φορμών, που στην περίπτωσή μας είναι 400 χιλιοστά (με πύκνωση στα 200mm κοντά στην πρύμη και στην πλώρη), ελέγχθηκαν στη συνέχεια και με τη μετροταινία. Για την ελαχιστοποίηση του σφάλματος, η μετροταινία τοποθετείται μία φορά από την αρχή και σημαδεύουμε στα 400, 800, 1200, κ.ο.κ. και δεν μετράμε κάθε φορά 400 από το προηγούμενο σημάδι.

Τα βασικά που πρέπει οπωσδήποτε να ισχύουν είναι:

1. Οι φόρμες να είναι τοποθετημένες στις σωστές θέσεις κατά μήκος και να είναι κατακόρυφες

2. Η κεντρική γραμμή που είναι σημειωμένη σε κάθε φόρμα να είναι κατακόρυφη, και αν προεκταθεί προς τα κάτω, να συναντάει το ράμμα. Όλες δηλαδή οι κεντρικές γραμμές των φορμών και το ράμμα να βρίσκονται στο ίδιο κατακόρυφο επίπεδο (κεντρική γραμμή)

3. Όλες οι γραμμές της ισάλου που είναι σημειωμένες σε κάθε φόρμα να βρίσκονται στο ίδιο οριζόντιο επίπεδο (ίσαλος γραμμή)

Αυτά πετυχαίνονται με κάθε δυνατό τρόπο και με όσες δοκιμές και επαληθεύσεις χρειαστούν (μέτρο, αλφάδι φυσαλίδας, νήμα της στάθμης, χάρακας, γωνιά, κλπ). Μετά από όλους τους ελέγχους, ο τελικός έλεγχος πάντα γίνεται προσεκτικά και υπομονετικά με το μάτι...που δεν του ξεφεύγει τίποτα!

Όσο διαρκούν οι ρυθμίσεις και οι έλεγχοι σε κάθε φόρμα, όλα πιάνονται με σφικτήρες. Όταν βεβαιωθούμε ότι όλα είναι εντάξει, ανοίγουμε τρύπες-οδηγούς, περνάμε τα στριφώνια και ύστερα βγάζουμε τους σφικτήρες. Το πεύκο και το έλατο σχίζονται, όταν τους περνάμε στριφώνια, γι αυτό χρειάζεται να ανοίγουμε πριν μια στενότερη τρύπα-οδηγό (τα 8άρια στριφώνια θέλουν 5άρες ή 6άρες τρύπες. Αφού ανοίξουμε την τρύπα-οδηγό με το στενό τρυπάνι, ξετρυπάμε μόνο το πάνω ξύλο με ένα φαρδύτερο τρυπάνι πχ 7,5άρι, ώστε τα πάσα να πιάσουν μόνο στο κάτω ξύλο και έτσι τα δυο κομμάτια να σφίξουν καλύτερα μεταξύ τους).



Οι πρώτες φόρμες είναι στη θέση τους. Οι γραμμές της ισάλου είναι όλες στο ίδιο οριζόντιο επίπεδο. Χρειάστηκε να κάνω δύο φορές λάθος, να βιδώσω δηλαδή νομίζοντας ότι όλα είναι εντάξει - φαίνεται άλλωστε από τις τρύπες στις φόρμες, μέχρι να καταλάβω ποιός ήταν ο σωστός τρόπος ρύθμισης. Πάντως μέχρι΄στιγμής αποδεικνύεται ότι τα σχέδια που έχω στα χέρια μου έχουν καταπληκτική ακρίβεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου