Έχουν τοποθετηθεί ήδη 30 πηχάκια (15 αριστερά και 15 δεξιά), με άλλα λόγια έχει χτιστεί σχεδόν το 30% της επιφάνειας της γάστρας. Η δουλειά είναι επαναλαμβανόμενη, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες μέχρι στιγμής. Παρ' όλα αυτά, καθώς προχωράει το χτίσιμο προς την ίσαλο γραμμή, αυξάνεται προοδευτικά η δυσκολία στον χειρισμό των ξύλων, μια που τα πηχάκια πρέπει να λυγίζουν και να στρεβλώνουν ολοένα και περισσότερο κοντά στην πρύμνη και στην πλώρη. Κοντά στην ίσαλο αυξάνεται επίσης η εγκάρσια καμπυλότητα της γάστρας. Έτσι απαιτείται πλάνισμα των ξύλων, ώστε η διατομή τους από ορθογωνική να γίνεται τραπεζοειδής και να εφάπτονται καλύτερα μεταξύ τους.
Τα παραπάνω έχουν σαν συνέπεια να έχει αυξηθεί ο χρόνος που χρειάζεται για να τοποθετηθεί ένα ξύλο: Από μία ώρα και κάτι που ήταν στην αρχή, έχει φτάσει αισίως στην μιάμιση ώρα και κάτι.
Το πιο κουραστικό και κυρίως εκνευριστικό ήταν το κουβάλημα των εργαλείων και και των καλωδίων, καθώς προχωρούσε το στερέωμα των ξύλων στις φόρμες μεταξύ πρύμνης και πλώρης. Έτσι κάτι ρετάλια ξύλα που μου έπιαναν το χώρο μεταμορφώθηκαν μέσα σε ένα απόγευμα σε κυλιόμενο τραπεζάκι, πάνω στο οποίο τοποθετούνται πλέον όλα τα απαιτούμενα για το χτίσιμο υλικά και εργαλεία.
Για να λυγίσουν/στρεβλώσουν τα ξύλα και να έρθουν σε επαφή με τον καθρέπτη της πρύμνης, βιδώθηκέ πάνω του προσωρινά ένας τάκος από σκληρό ξύλο (αυτός με το μπλε χρώμα στη φωτογραφία), και τα πηχάκια έρχονται στη θέση τους με τη βοήθεια ξυλόβιδων που πιάνουν σε αυτόν τον τάκο.
Το αρχικό κόλλημα στην πρύμνη γίνεται με μίγμα εποξικής ρητίνης και οξειδίου του πυριτίου (το οξείδιο του πυριτίου είναι μια υπερ-ελαφριά άσπρη σκόνη, η οποία προστιθέμενη στην εποξική ρητίνη, την κάνει πιο παχύρρευστη). Σε επόμενες φάσεις της κατασκευής αυτή η ένωση προβλέπεται να ενισχυθεί με διάφορους τρόπους.
Έχουν τοποθετηθεί ήδη 30 πηχάκια (15 αριστερά και 15 δεξιά), με άλλα λόγια έχει χτιστεί σχεδόν το 30% της επιφάνειας της γάστρας. Η δουλειά είναι επαναλαμβανόμενη, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες μέχρι στιγμής. Παρ' όλα αυτά, καθώς προχωράει το χτίσιμο προς την ίσαλο γραμμή, αυξάνεται προοδευτικά η δυσκολία στον χειρισμό των ξύλων, μια που τα πηχάκια πρέπει να λυγίζουν και να στρεβλώνουν ολοένα και περισσότερο κοντά στην πρύμνη και στην πλώρη. Κοντά στην ίσαλο αυξάνεται επίσης η εγκάρσια καμπυλότητα της γάστρας. Έτσι απαιτείται πλάνισμα των ξύλων, ώστε η διατομή τους από ορθογωνική να γίνεται τραπεζοειδής και να εφάπτονται καλύτερα μεταξύ τους. 
Τα παραπάνω έχουν σαν συνέπεια να έχει αυξηθεί ο χρόνος που χρειάζεται για να τοποθετηθεί ένα ξύλο: Από μία ώρα και κάτι που ήταν στην αρχή, έχει φτάσει αισίως στην μιάμιση ώρα και κάτι. 
Το πιο κουραστικό και κυρίως εκνευριστικό ήταν το κουβάλημα των εργαλείων και και των καλωδίων, καθώς προχωρούσε το στερέωμα των ξύλων στις φόρμες μεταξύ πρύμνης και πλώρης. Έτσι κάτι ρετάλια ξύλα που μου έπιαναν το χώρο μεταμορφώθηκαν μέσα σε ένα απόγευμα σε κυλιόμενο τραπεζάκι, πάνω στο οποίο τοποθετούνται πλέον όλα τα απαιτούμενα για το χτίσιμο υλικά και εργαλεία. 
Για να λυγίσουν/στρεβλώσουν τα ξύλα και να έρθουν σε επαφή με τον καθρέπτη της πρύμνης, βιδώθηκέ πάνω του προσωρινά ένας τάκος από σκληρό ξύλο (αυτός με το μπλε χρώμα στη φωτογραφία), και τα πηχάκια έρχονται στη θέση τους με τη βοήθεια ξυλόβιδων που πιάνουν σε αυτόν τον τάκο. 
Το αρχικό κόλλημα στην πρύμνη γίνεται με μίγμα εποξικής ρητίνης και οξειδίου του πυριτίου (το οξείδιο του πυριτίου είναι μια υπερ-ελαφριά άσπρη σκόνη, η οποία προστιθέμενη στην εποξική ρητίνη, την κάνει πιο παχύρρευστη). Σε επόμενες φάσεις της κατασκευής αυτή η ένωση προβλέπεται να ενισχυθεί με διάφορους τρόπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου