Τρίψιμο με το χέρι

Μετά το ψιλό στοκάρισμα, το τελευταίο τρίψιμο πριν πέσει το υαλοΰφασμα είναι απαραίτητο να γίνει υπομονετικά με το χέρι, για να φύγουν και οι παραμικρές ανωμαλίες από την επιφάνεια. Είναι από παλιά αποδεδειγμένο ότι οι καμπύλες θέλουν χέρι. Αλλά και οι επίπεδες επιφάνειες επίσης, εκεί κοντά στην πλώρη και στην καρίνα. Μάλιστα όσο μικρότερη είναι η καμπυλότητα, τόσο πιο εμφανείς είναι οι πιθανές ατέλειες. Η αίσθηση του αποτελέσματος είναι βέβαια η πιο ευχάριστη στιγμή αυτής της φάσης. Μόνο που δυστυχώς πρέπει να ξανασκουπίσω. Για το χειρονακτικό τρίψιμο χρησιμοποίησα αυτό το μικρό τριβείο με επίπεδη επιφάνεια 7x20cm περίπου, πάνω στην οποία είναι ενσωματωμένο ένα λεπτό και σκληρό μαξιλάρι. Το χαρτί #80 δίνει επιφάνεια ιδανικά λεία, αλλά και ιδανικά άγρια, για να έχει καλή πρόσφυση η εποξική ρητίνη.
_

Ψιλό στοκάρισμα

Μετά το πρώτο τρίψιμο, καθαρίζοντας με πολύ κόπο, μάζεψα από το πάτωμα και από κάθε γωνιά του γκαράζ, για να πετάξω, πάνω από 5 κιλά σκόνη ξύλου. Από αυτά κράτησα λίγα γραμμάρια για να φτιάξω στόκο. Για να στοκάρω και τους τελευταίους μικρούς αρμούς που έχουν απομείνει στην επιφάνεια. Δεν ήταν δυνατόν να εντοπίσω όλα τα κενά στην αρχή και τώρα θα πρέπει δυστυχώς να ξανατρίψω, έστω και λίγο. Για να φτιάξω στόκο ανακατεύω σε ένα κεσεδάκι λίγη ρητίνη (το πολύ 30 γραμμάρια σύνολο), προσθέτοντας όση σκόνη ξύλου χρειάζεται για να γίνει το μείγμα στεγνό σαν στόκος.
_